میخوام برم پاندارم میخوام نرم جاندارم گریه کنم دل ندارم داد بزنم ناندارم

من و تو آدم و حوا نبودیم

جدا از مردم دنیا نبودی

من و تو با همین مردم نشستی

ولی انگار با اینا نبودیم

يه لقمه نون يه کاسه ماست یه دل خوش يه حرف راست

يه مادر از تبار نور دار و ندارم هميناست

تو لحظه های تنهایی محرم راز من تویی

تو اوج دل شکستگی تنها پناه من تویی

اگه حتي عطر دستاي تو از يادم بره

يا اگه خورشيد چشماي تو از يادم بره

دل من تورو ميخواد 

هر جاي دنيا كه باشي

به شهر عشق نمی رم بي تو هرگز

نشم عاشق نمی رم بي تو هرگز

غروب بی كسی ها مونسم شد

ببين بی تو چه پيرم ، بي تو هر گز

دوباره دلم واسه غربت چشمات تنگه

دوباره اين دل ديوونه واست دلتنگه

وقت از تو خوندنه ستاره ترانه هام

رفتی و نوشـتی که از دوری من ملالی نیست

رفتی با یکی دیگه دوست شـدی هیچ خیـالی نیـست

یه روزم نوبـت من میـشه واست نـامه بدم ، ببینی با یکی دیگم